Teleskop MAK 180 OTAW to doskonały wybór dla miłośników astronomii poszukujących sprzętu, który pozwoli na bardzo zaawansowane obserwacje Księżyca i planet Układu Słonecznego. Jest to największy teleskop Maksutova w ofercie Sky-Watchera. Układ optyczny teleskopu składa się z płyty korekcyjnej - meniskowej, zwierciadła głównego oraz zwierciadła wtórnego umieszczonego na wewnętrznej części menisku. Teleskopy Maksutova mają zredukowaną komę i wykazują jedynie szczątkową aberracje chromatyczną, dając nam ostre i wyraziste obrazy. Wielka zaletą teleskopów Maksutowa jest ich niewielka długość, zwarta konstrukcja i na ogół niewielka masa. Ze względu na znaczną ogniskową i niewielką światłosiłę doskonale nadają się one do obserwacji planetarnych. Konstrukcja tego rodzaju dobrze spisuje się w warunkach wielkomiejskich, gdzie na jasnym niebie trudno jest zaobserwować jakiekolwiek obiekty mgławicowe. Teleskop posiada 2 calowy wyciąg okularowy, jak również nasadkę kątową w tym rozmiarze oraz okular LE 28 mm dający nam powiększenie 96 razy.
System optyczny
Teleskop składający się ze sferycznego korektora meniskowego (ujemna soczewka meniskowa ze szkła kronowego), zwierciadła głównego oraz zwierciadła wtórnego umieszczonego na wewnętrznej części menisku. Teleskopy tego typu mają zredukowaną komę, astygmatyzm i z reguły wykazują jedynie szczątkową aberrację chromatyczną. Dają one rewelacyjnie ostre i wyraziste obrazy. Teleskop ten zbiera około 490 razy więcej światła niż ludzie oko w nocy, zapewniając możliwość obserwacji obiektów do prawie 13,0 wielkości gwiazdowej (przy widoczności gołym okiem do 6 wielkości gwiazdowej). Wielkość zwierciadła związana jest również z rozdzielczością optyczną, która w tym teleskopie umożliwia rozdzielanie gwiazd, które są odległe od siebie więcej niż 0,8”.
Ze względu na znaczną ogniskową i niewielką światłosiłę doskonale nadają się one do obserwacji Księżyca i planet. Po doposażeniu teleskopu w okular długoogniskowy 40-50mm można uzyskać jasność obrazu oraz pole widzenia potrzebne do obserwacji nieco bardziej rozległych obiektów głębokiego nieba.
Montaż
Teleskop bez montażu. Zaleca się użytkowanie na stabilnym montażu paralaktycznym przynajmniej klasy EQ5.
Wyciąg
Teleskop wyposażony jest wyjście okularowe 2”. Regulacja ostrości odbywa się za pomocą pokrętła znajdującego się przy zwierciadle. To za pomocą właśnie regulacji położenia zwierciadła głównego regulujemy ostrość. Do zestawu dołączono okular o takiej średnicy.
Obserwacje astronomiczne
1. Układ Słoneczny
-
obiekty na powierzchni Księżyca o rozmiarach większych niż 1 km;
-
plamy słoneczne i ich struktura;
-
wszystkie planety Układu Słonecznego;
-
fazy Merkurego i Wenus
-
tarcza Marsa
-
pasy równikowe Jowisza i księżyce galileuszowe
-
pierścienie Saturna i kilka mniejszych księżyców planety
-
Uran i Neptun
-
ruch planetoid na tle gwiazd
-
obserwacje jasnych komet
2. Gwiazdy
-
około 2,7 mln gwiazd na całym niebie, o jasności do około 13,0 magnitudo
-
gwiazdy podwójne i wielokrotne oddzielone od siebie kątowo na więcej niż 0,8".
-
barwy najjaśniejszych gwiazd
3. Obiekty mgławicowe
-
wszystkie obiekty katalogu Messiera
-
setki gromad kulistych wraz ze pojawiającą się strukturą
-
setki gromad otwartych
-
wiele mgławic
-
setki galaktyk
Obserwacje naziemne
Teleskop z tego rodzaju optyką nie nadaje się dość dobrze do obserwacji naziemnych. Do odwrócenia obrazu należy użyć nasadki kątowej pryzmatycznej, dzięki której odwrócimy obraz do naturalnego (prostego). Wraz z nasadką kątową i odpowiednim montażem na którym został zamieszczony można go używać jako prostego przyrządu do obserwacji naziemnych.
Specyfikacja
Nr katalogowy | SW-3006 |
Układ optyczny teleskopu: | Maksutov-Cassegrain |
Typ montażu: | Bez montażu |
Apertura: | 180 mm |
Ogniskowa: | 2700 mm |
Światłosiła: | f/15,0 |
Zasięg gwiazdowy: | 14,7 magnitudo |
Maksymalne użyteczne powiększenie: | 360 x |
Maksymalna zdolność rozdzielcza (Rayleigh): | 0,79 " |
Maksymalna zdolność rozdzielcza (Dawes): | 0,64 " |
Zdolność zbiorcza: | 661 x |
Masa tubusu: | 7,8 kg |
Długość tuby: | 500 mm |
Średnica tuby: | 216 mm |
Rodzaj wyciągu okularowego: | SCT/MAK |
Średnica wyciągu okularowego: | 2 " |
Okres gwarancji: | 60 miesięcy |
Wyposażenie
dovetail |
nasadka kątowa (lustro): 90°, 2" |
okulary: LET 28 mm |
szukacz: 9x50 |
Multimedia
Polecane akcesoria
Pytania klientów
Masz pytanie odnośnie tego produktu?
Obecnie nie ma jeszcze żadnych pytań i odpowiedzi dotyczących tego produktu.
Nasi specjaliści są gotowi udzielić Ci profesjonalnych porad i szczegółowych informacji.
Opinie
-
28.09.2023 napisał:kolimacja str. 3
Następny etap to kolimacja zmodyfikowaną metodą DSI wg Deep Sky Instruments. Jeżeli używamy sztucznej gwiazdy, to absolutnym minimum jest odległość 20 m od teleskopu. Nie należy się łudzić, że tubus po którym porusza się lustro główne jest idealny, więc należy tak dobrać backfocus, aby separacja luster była bliska używanej do obserwacji nieba, albo zrobić kolimację na gwiazdach. Tak samo przysłony wewnątrz nie są centryczne z osią optyczną luster, zatem kolimacja "mirror hall" jest tylko zgrubna.
W pierwszym kroku należy za pomocą tylnych śrub kolimacyjnych tak ustawić lustro, aby przy pełnym zogniskowaniu otrzymać symetryczny obraz dyfrakcyjny gwiazdy w środku pola widzenia. Problematyczne pierścienie gumowe pod dużymi śrubami usunąłem, wg mnie stwarzają podobne kłopoty co tzw. Bob Knobs.
W drugim kroku przy lekko rozogniskowanym obrazie (2-4 lambda) tak pochylić celę menisku, aby otrzymać kołowy obraz dyfrakcyjny po obu stronach ogniska (nachylenie może wynosić nawet ponad 1 mm, ja musiałem rozwiercić otwory w tubusie, aby móc je ustawić).
Następnie należy powtórzyć procedurę z pierwszego kroku.
Zwykle po kilku powtórkach zyskujemy statysfakcjonujący wynik. Błędem jest kierowanie się kształtem mocno rozogniskowanego obrazu (w skutku wad optycznych bynajmniej nie jest symetryczny, ale oglądamy przez zogniskowany teleskop, prawda?)
Procedura wydaje się skomplikowana, zyskiem jest likwidacja szczątkowego astygmatyzmu, co wydatnie wpływa na poprawę seeingu oraz kontrast w średnich detalach.
Mój egzemplarz ma wypadkowe wady optyczne poniżej 0,25 lambda, w wizualu nie da się zobaczyć aberracji chromatycznej ani sferochormatyzmu instrumentu. Światło f/15 jest dość tolerancyjne, jednak używam połączeń gwintowanch, bo wypadkowe luzy nie mogą być większe niż 0,2 mm. Fabryczna kątówka i okular są słabej jakości i nie zalecam ich do używania.
Pozytywna opinia Markusa Ludesa z APM o Makach Skywatchera jest słuszna, jednak mechanicznie wymagają poprawek. W modelu 2700/180 jest backfocus 25 cm, co pozwala na używanie nasadki bino nawet z reduktorem ogniskowej i nie zapomniane widoki.
-
28.09.2023 napisał:Kolimacja MAK Skywatcher 2700/180
Na początek warto zdecydować się na dodatkowe chłodzenie. Mamy do wyboru: zaizolować tubę folią piankową albo nawiercić dziury w obudowie tuby (u dołu przy lustrze głównym i u góry przy menisku).
Należy sprawdzić i dobrać optymalne położenie menisku przez obracanie go w celi. Należy w tym celu usunąć klej gwintu pierścienia mocującego menisk oraz zluzować pierścień. Sprawdzając "na sztuczną gwiazdę" wybrać najlepsze położenie. Ponieważ zwykle menisk jest klinowaty (powierzchnie przednia i tylna nie są równoległe), widać wyraźnie zmianę astygmatyzmu od monstrualnego ponad 1 lambda do ok. 0,25 lambda. Przy okazji warto zmienić wyczernienie osłony lustra wtórnego napylonego na menisk, bo jest błyszcząca. Cela menisku jest zbyt mała od strony tubusa i należy ją wyjąć po odkręceniu śrub mocujących oraz powiększyć za pomocą np. taśmy elektroizolacyjnej ( u mnie warstwa 0,5 mm!).
Kolimacja str. 2
Następni sprawdzić tzw. focus shift. Jeżeli występuje zdemontować celę lustra głównego i przesmarować tubus po którym przemieszcza się lustro główne. Zwykle fabryczny smar, który ma unikalną gęstość, jest tylko z tyłu, zatem korzystając z nadmiaru smaru przenieść jego część na drugą stronę i rozprowadzić go za pomocą mechanizmu regulacji ostrości. To wystarcza do praktycznie całkowitego wyeliminowania kiwania się lustra głównego. Założyć celę lustra głównego na tubus bez dokręcania śrub do końca.
Umocować kolimator laserowy w wyciągu. Należy SPRAWDZIĆ centryczność mocowania kolimatora przez obracanie go wokół osi. Często trzeba je poprawiać. Manewrując częściowo odkręconą celą lustra głównego ustawić na kolimatorze plamkę w centrum. Celę menisku dokręcić. Punkt Poissona powinien być w środku obrazu dyfrakcyjnego. -
08.05.2010 napisał:
Witam Już od 4 miesięcy w moim domu gości SW Mak180. Co prawda, jak dotąd pogoda nie pozwoliła mi na 100% przetestowanie sprzętu, nie mniej pod koniec kwietnia 2010 tuż przed zachodem słońca pojawiły się dobre warunki obserwacyjne z seeingiem 8/10. Obraz Saturna w okularze 9mm wspaniały: planeta stosunkowo duża z widocznymi pasami na tarczy. Spoglądanie na Księżyc zapiera dech. Oczywiście korzystając z Maka należy pamiętać o ewentualnym wyrównaniu temperatury wewnątrz tubusa z jego otoczeniem. SW Mak180 to bardzo dobry instrument do obserwacji ciał Układu Słonecznego. Pozwoliłem sobie na jednym z for utworzyć wątek o tym teleskopie, mając na uwadze fakt, iż w Internecie specjalnie dużo fot nie znajdziemy. http://www.astromaniak.pl/viewtopic.php?f=4&t=10436 Lotar
-
19.04.2009 napisał:Witam. Jako szczęśliwy posiadacz MK 180/2700 SW mogę powiedzieć iż naprawdę teleskop jest rewelacyjny w tym przedziale cenowym i jak najbardziej warty tej ceny. Obrazy które daje ta maszynka są rewelacyjne co dobrze świadczy o jakości optyki w tym instrumencie. Jak najbardziej polecam do planet i Księżyca aczkolwiek obrazy DS z długimi okularami typu SWAN nie odstępują od obrazów dawanych przez NEWTONA 200/1000. Śmiało mogę stwierdzić iż punktowość gwiazd w całym polu jest rewelacyjna dlatego proste Newtony odsyłam do Lamusa. Obrazy gromad kulistych ze wzgledu na bardzo dobrą punktowość gwiazd porównał bym raczej do newtona w okolicach 10, natomiast obrazy planet i Księżyca do dobrej klasy refraktora około 6 przynajmniej ED. Pozdrawiam Krzysztof z Krakowa.
-
07.09.2008 napisał:Niezgodzę się z opinią P. Jacka dotyczącą pola widzenia tego MAKSUTOWA. Jestem ś;wieżo po zakupie MAK180 OTA PRO + EQ5 + napęd dwuosiowy i jesli ktoś; miał wcześ;niej do czynienia z innymi teleskopami może dopiero docenic jego pole. Jest ogromne i to przy standardowych okularach. Przy powiększeniu 135 X mam cały Księżyc w polu widzenia (a widok jest naaaaaprawdę WSPANIAŁY !). Jestem posiadaczem także MTO 11/1000 CA i przy powiększeniu około 85 X widzę tylko 1/3 tarczy Księżyca !!. Darek
-
29.08.2008 napisał:Witam ! Zakupiłem tego Maksutova wraz z EQ5 za 3778 zł. Dostarczono na drugi dzień ! w dwóch oddzielnych pudłach: 1. Tuba Optyczna + okulary, nasadka pryzmatyczna 2. Statyw (montaż) EQ5 z głowicą paralaktyczną Po rozpakowaniu i złożeniu wszystkiego w całoś;c stanąłem i osłupiałem, a pot ze mnie płynął !. Takiego olbrzyma nie spodziewałem się nawet na 1% - może dlatego, że używam na codzień MTO 11/1000 CA, który przy nowym Maksutowie wyglądał jak zabawka -szukacz !!! Pierwsze obserwacje to obserwacje natury przez okno z 1-go piętra mojego domu albowiem niebo było całkowicie zasnute grubymi chmurami. Miałem do wyboru 2 powiększenia: 1. 135x Okular 20 mm 2. 300x Okular 9 mm W pierwszym wypadku obraz był niesamowicie ostry i jasny. Listek nz drzewie, którego obserwowałem z odległoś;ci około 30 m pokazał wspaniałą pajęczynkę swojego unerwienia (nitki kryjące się pod blaszką liś;cia). Efekt był niesamowity, miałem wrażenie, że oglądam go przez mikroskop. W drugim wypadku obraz był ciemniejszy, mniej ostry i wykazywał szczątkową aberrację (oczywiś;cie ze względu na mniej doskonały okular - zwierciadła nie wykazują aberracji w ogóle !!!). Listek pokazał unerwienia - ale z dokładną strukturą !!! Uwierzcie mi efekt był tak zaskakujący, wspaniały, że przygryzłem sobie język i to bardzo boleś;nie !!). Nad ranem około godz 3 niebo było bezchmurne na którym około 40 stopni nad horyzontem ś;wiecił rogalik Księżyca. Wpół zaspany wycelowałem na niego z powiększeniem 135 X (oczywiś;cie uciekł mi w mgnieniu oka), ale poprzez zastosowanie odpowiednich sztuczek udało mi się go utrzymac w polu widzenia przez około 20 min. Co zobaczyłem ???? To było coś; cudownego, miałem wrażenie że jestem tuż nad Księżycem (jak kosmonauta). Obraz ostry i jasny do bólu, kratery, cienie, rozpadliska jak na dłoni. To wszystko co wykonałem na tym Maksutowie. Przy powiększeniu 300 X muszę użyc napędu, którego nie dokupiłem jeszcze ? Ale sprawa szybko się zamknęła. Z wielkim mozołem i kroplami potu z powrotem zapakowałwm wszystko tak - jak to było przy odbiorze i zwróciłem Maksutowa z powrotm do Firmy w której go zakupiłem. DLACZEGO ???!!! Otóż tylko z jednego względu: Powód - olbrzymie rozmiary i waga !!! O pójś;cie z tym wszystkim na obserwacje poza miasto to fikcja !!! trzeba miec własny samochód i to większy od malucha 126p i dobre bicepsy aby załadowac, rozładowac i poustawiac !!! OCENA ZESTAWU - MOJA OPINIA Teleskop Sky-Watcher (Synta) MAK180 OTA PRO to naprawdę PROFESJONALNY instrument o doskonałej optyce przeznaczony według moich spstrzeżeń do szkolnych obserwatoriów czy też na przydomowej działce, o obserwacji w sensie mobilnoś;ci (poza miasto, lub gdzieś; z dala od ś;wiateł) bez konkretnego transportu nie ma mowy !!! Tym bardziej, że optymalnym, minimalnym montażem-statywem jest EQ5 (waga około 15 kg). Jeś;li to wszystko będzie spełnione Możecie się cieszyc z doskonałej jakoś;ci na długie, długie lata !!!!
-
05.05.2008 napisał:Wysokiej klasy Mak,testowalem go z Mewlonem-180mm. Wlasciciel Mewlona byl porazony jakoscia obrazow, -jezeli nie takie same to odrobine lepsze w Mak-u.- lustro chyba ma troche wieksza srednice niz Mewlon 180 gdyz obrazy byly jasniejsze. Wspaniale plaskie pole obraz pozbawiony aberacji- testy dzienne na brzegach anten,dachow itp. pograzyly w aberacji nawet najlepsze 4 calowe APO. Wady: Male poleMaka + okulary np.ortho o rownie malym polu = montaz z napedem. duze f-15 plasuje go w dziale planetarnch scop-ow. Bardzo polecam gl. do: planet i Ksiezyca - to 1/3 ceny podobnego Maka z inna metka ale o takiej samej jakosci obrazow. J