Tuba optyczna Sky-Watcher BKMAK 127 OTAW

Teleskop MAK 127 to doskonały wybór dla miłośników astronomii poszukujących sprzętu o niewielkich gabarytach dającego duże możliwości w obserwacjach Księżyca i planet Układu Słonecznego. Teleskopy Maksutova mają zredukowaną komę i wykazują jedynie szczątkową aberracje chromatyczną dzięki czemu dają bardzo ostre i wyraziste obrazy. Wielką zaletą teleskopów Maksutova jest ich niewielka długość, zwarta konstrukcja i na ogół niewielka masa. Mimo niewielkich rozmiarów MAK 127 ma bardzo dużą, wynoszącą 1500mm ogniskową, dzięki czemu możemy stosować znaczne powiększenia niezbędne do dokładnego studiowania szczegółów na tarczach planet i Księżyca.

Konstrukcja tego rodzaju doskonale spisuje się w warunkach wielkomiejskich, gdzie na jasnym niebie trudno jest zaobserwować obiekty mgławicowe o mniejszej jasności. Teleskop posiada 2 calowy wyciąg okularowy, jak również nasadkę kątową w tym rozmiarze oraz okular LE 28 mm dający powiększenie 54 razy. Wbrew powszechnej opinii MAK 127 bardzo dobrze sprawdza się przy obserwacjach obiektów głębokiego nieba, w szczególności tych najjaśniejszych i najbardziej zwartych takich jak np. Wielka Mgławica w Orionie, Messier 13 czyli Gromada Herkulesa czy galaktyki Bodego Messier 81 i 82 w Wielkiej Niedźwiedzicy.

System optyczny

Teleskop składający się ze sferycznego korektora meniskowego (ujemna soczewka meniskowa ze szkła kronowego), zwierciadła głównego oraz zwierciadła wtórnego umieszczonego na wewnętrznej części menisku. Teleskopy tego typu mają zredukowaną komę, astygmatyzm i wykazują jedynie szczątkową aberrację chromatyczną. Dają one rewelacyjnie ostre i wyraziste obrazy. Ze względu na znaczną ogniskową i niewielką światłosiłę doskonale nadają się one do obserwacji Księżyca i planet.

Teleskop ten zbiera około 235 razy więcej światła niż ludzkie oko w nocy, zapewniając możliwość obserwacji obiektów do prawie 12,1 wielkości gwiazdowej (przy widoczności gołym okiem do 6 wielkości gwiazdowej). Wielkość zwierciadła związana jest również z rozdzielczością optyczną, która w tym teleskopie umożliwia rozdzielanie gwiazd, które są odległe od siebie więcej niż 1,1”.

Montaż

Teleskop bez montażu. Możliwość zamocowania tuby na statywie fotograficznym – odpowiednie złącze wbudowane w tubus. Z uwagi na dużą ogniskową zalecane montaże astronomiczne przynajmniej klasy AZ4 (azymutalny) lub EQ3-2 (paralaktyczny).

Obserwacje astronomiczne

1. Układ Słoneczny

• obiekty na powierzchni Księżyca o rozmiarach większych niż 1,5-2 km;

• plamy słoneczne i ich struktura;

• wszystkie planety Układu Słonecznego;

• fazy Merkurego i Wenus

• tarcza Marsa, czapy polarne i ciemne obszary na powierzchni w okresie dobrej widoczności planety

• pasy równikowe w atmosferze Jowisza, Wielka Czerwona Plama, księżyce galileuszowe oraz ich cienie na tarczy planety w trakcie tranzytów, zakrycia księżyców przez planetę

• pierścienie Saturna z przerwą Cassiniego, w dobrych warunkach cień rzucany przez pierścienie na tarczę planety, Tytan i kilka mniejszych księżyców

• Uran i Neptun

• ruch planetoid na tle gwiazd

• obserwacje jasnych komet

2. Gwiazdy

• około 1,8 mln gwiazd na całym niebie, o jasności do około 12,1 magnitudo

• gwiazdy podwójne i wielokrotne oddzielone od siebie kątowo na więcej niż 1,1".

• barwy najjaśniejszych gwiazd

3. Obiekty mgławicowe

• prawie wszystkie obiekty katalogu Messiera

• setki gromad kulistych

• setki gromad otwartych

• jaśniejsze mgławice

• dziesiątki galaktyk

Obserwacje naziemne

Teleskop z tego rodzaju optyką nie nadaje się dość dobrze do obserwacji naziemnych. Do odwrócenia obrazu należy użyć nasadki kątowej pryzmatycznej, dzięki której odwrócimy obraz do naturalnego (prostego). Wraz z nasadką kątową i odpowiednim montażem na którym został zamieszczony można go używać jako prostego przyrządu do obserwacji naziemnych.